Suche powietrze przy wentylacji mechanicznej?

Suche powietrze, którą odczuć można zimą w pomieszczeniach z wentylacją mechaniczną, wynika z efektywnego dopływu świeżego powietrza z zewnątrz, do wnętrza do budynku. Powietrze na zewnątrz, silnie przemrożone, jest niemalże pozbawione wilgoci. Dlatego wprowadzanie go do pomieszczeń obniży wilgotność względną tego powietrza, które już się tam znajduje.

Źródłem wilgoci dla powietrza w pomieszczeniach jesteśmy my, ludzie. Dzieje się tak, ponieważ każdy z nas oddaje do niego, głównie oddychając, około 80 gramów wody na godzinę. Innymi źródłami wilgoci są również otaczające nas przedmioty takie jak rośliny, schnące ręczniki albo niedawno umyta podłoga.

Praktycznymi sposobami radzenia sobie, z niską wilgotnością powietrza w okresie silnych mrozów, jest zredukowanie wydajności wentylacji, do niezbędnego minimum. Pomaga wtedy również zwiększenie ilości wilgotnych przedmiotów w pomieszczeniu. Nie zaszkodzi kiedy będziemy mieli w nim również więcej kwiatów. W skrajnym przypadku można również pomyśleć o zaopatrzeniu się w mechaniczny nawilżacz powietrza.

Najlepszym jednak rozwiązaniem na suche powietrze w pomieszczeniach jest zastosowanie rekuperatora z wymiennikiem, którego konstrukcja umożliwia odzyskiwanie wilgoci. Jest nim na przykład wymiennik obrotowy - rotor. Działanie tego wymiennika, oprócz odzysku ciepła, co naturalne dla rekuperatorów, pozwala również odzyskiwać część usuwanej z pomieszczeń wilgoci. W efekcie jego pracy można liczyć na wzrost poziomu wilgotności względnej do około 10%, w porównaniu do rekuperatorów pozbawionych tej funkcji.


Co to jest projekt budowlany?

PB - Projekt budowlany instalacji, to najpowszechniej spotykana forma dokumentacji projektowej. Jest on składany, wraz z innymi branżami oraz wymaganymi załącznikami do urzędu, w celu uzyskania pozwolenia na budowę domu czy innego obiektu.

Kompletność tego opracowania, jeżeli chodzi o część techniczną, jest bardzo ograniczona. Zawiera on tylko niezbędne, dla urzędu, podpisy i załączniki, jednak technicznie jest dosyć ogólny.

Sygnalizuje on w jakie instalacje będzie wyposażony budynek, bez wchodzenia w techniczne detale, dla których miejsce jest w projekcie technicznym i/lub projekcie wykonawczym. Dla projektu budowlanego nie wykonuje się szczegółowych zestawień materiałów ani kosztorysów.


Dlaczego skorzystać z elektronicznego sterowania ogrzewaniem podłogowym?

Zastosowanie, w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym, systemu elektronicznego sterowania pozwala na precyzyjne dopasowanie temperatury do bieżących oczekiwań.

W skład systemu wejdą:

  • regulatory temperatury, termostaty montowane w pomieszczeniach,
  • sterowniki montowane w szafkach razem z rozdzielaczami do ogrzewania,
  • siłowniki ograniczające ogrzewanie w danym pomieszczeniu,

Działanie systemu, racjonalizuje wykorzystanie energii cieplnej, w myśl zasady, że skoro nie trzeba grzać, bo została już osiągnięta właściwa temperatura, to nie ma również potrzeby pompowania wody w ten fragment podłogi. Zapobiega to oczywistemu marnowaniu ciepła, traconego przy przegrzewaniu pomieszczeń, ale również marnowaniu energii elektrycznej przez pompę.

Zaletą takiego systemu jest to, że po osiągnięciu, we wszystkich pomieszczeniach, zadanej temperatury, system grzewczy przejdzie automatycznie w stan oczekiwania, wyłączając wszystkie urządzenia. Uśpienie takie będzie trwało do ponownego pojawienia się potrzeby grzania w którymkolwiek z pomieszczeń.


Co to jest projekt wykonawczy?

PW - Projekt wykonawczy, stanowi uszczegółowienie założeń przyjętych w projekcie budowlanym. Nie podlega on odbiorowi urzędowemu w taki sam sposób jak projekt budowlany, dlatego od strony formalnej nie musi być w nim tylu załączników.

Dla wykonawcy, stanowi „mapę drogową”, tego jak ma on wykonać daną pracę, a ponadto na nim, powinny zostać narysowane i opisane wszelkie odstępstwa, które wynikną w trakcie prowadzenia prac.


Jakiego rodzaju projekty odzysku ciepła przyniosą największe oszczędności?

Tak uzupełniony projekt wykonawczy i/lub projekt techniczny, staje się projektem po-wykonawczym, którego każdy inwestor powinien żądać, przy zakończeniu prac, od swojego instalatora, wykonawcy.


Jak jest zalecana grubość izolacji termicznej na stropie i podłodze pod ogrzewanie podłogowe?

W typowych projektach architektonicznych pozioma izolacja podłogi na gruncie bywa o grubości 10 cm (twardego styropianu lub styroduru), a na stropie między kondygnacyjnym 5 cm. Z punktu widzenia izolacyjności cieplnej i wykonania instalacji, zwiększenie grubości do minimum 15 cm na gruncie i 10 cm na stropie między kondygnacyjnym, jest korzystne.

Większa grubość izolacji to przede wszystkim lepsza izolacyjność cieplna, względem gruntu pod budynkiem lub pomieszczeń nieogrzewanych. Daje jednak również możliwość unikania kolizji, układanych w tej warstwie instalacji (wodnych, ogrzewania, centralnego odkurzacza, wentylacji itp.)

Innym ważnym argumentem, za zwiększeniem grubości poziomych izolacji termicznych, jest możliwość 'skorygowania', na etapie wykonawczym, nierówności jakie powstały przy wcześniejszych pracach np. wylewanie chudego betonu czy stropu.


Co trzeba wiedzieć zanim zamieni się wykończenie na posadzce z ogrzewaniem podłogowym?

Możliwość dogrzania budynku, bądź pomieszczenia, przy pomocy ogrzewania podłogowego zależy od kilku czynników. Należą do nich zapotrzebowanie na ciepło, jakie należy dostarczyć do pomieszczenia przy bieżącej temperaturze zewnętrznej i wewnętrznej, wielkość powierzchni ogrzewania jaką mamy do dyspozycji oraz średnia temperatura na powierzchni posadzki.

Aby ogrzewanie podłogowe działało komfortowo można założyć, na przykładzie pomieszczeń mieszkalnych albo biur, że temperatura powierzchni nie powinna, w żadnym momencie sezonu grzewczego, przekroczyć 29C. Zastosowanie na posadzce okładziny drewnianej, w miejsce ceramiki, ograniczy jeszcze dopuszczalną temperaturę do około 26C. Co zatem stanie się, gdy na etapie wykonywania, zamieni się wykończenie posadzki z zaprojektowanej ceramiki na drewno?

W takiej sytuacji trzeba liczyć się z co najmniej dwojakimi konsekwencjami. Po pierwsze, ze względu na wyższy opór cieplny drewna w stosunku do ceramiki, będą występowały niedogrzania tego pomieszczenia w okresie niskich temperatur. Po drugie, zamieniona okładzina na ogrzewaniu podłogowym, przy zachowanych pozostałych parametrach, takich jak rozstaw rur czy temperatura czynnika grzewczego, będzie rozgrzewana ponad miarę co, doprowadzić może do jej przedwczesnego zużycia i uszkodzenia.

Prawidłowym rozwiązaniem jest przemyślany projekt i stosowanie się do jego wskazówek.